به شکل ساده، موتورها، به‌عنوان ابزاری برای تبدیل انرژی به کار مفید هستند. هدف هر موتوری، تبدیل انرژی از اشکال دیگر به «نیروی مکانیکی و حرکت» است. عبارات «نیروی مکانیکی» و «حرکت» از این جهت انتخاب می‌شوند که هم کار خروجی (چه میزان نیرو را می‌توان برای حرکت چیزی در یک فاصله معین اعمال کرد) و نیز توان خروجی (کار را چقدر سریع می‌توان انجام داد) می‌توانند مهم باشند.
باتوجه‌به اینکه انرژی برای انجام کار مطلوب، تبدیل می‌شود توجه ما به انرژی شیمایی موجود در ساختار مولکولی یک سوخت هیدروکربنی معطوف است. مبنای هرگونه واکنش شیمیایی آن است که شکستن پیوند شیمیایی به انرژی نیاز دارد و آن انرژی وقتی آزاد می‌شود که پیوندهای جدیدی شکل می‌گیرند. اگر انرژی آزاد‌شده در تشکیل پیوندهای جدید از انرژی لازم برای شکستن پیوندهای قدیمی بزرگتر باشد به یک واکنش گرماده[1] و انرژی خالص موجود برای انجام کار منجر می‌شود.